با قـد خـم آمدم اما سـرافـرازم حـسـیـن            نیستم پیـغـمبر اما پُر ز اعجـازم حسین

کوفه و شامـات را با آه ویـران کرده‌ام            دختر خیبرشکن هستم پُر از رازم حسین

از سر نیزه حواست بود بر من تا به شام            بر تو و بر غیرت‌اللهیت مینازم حسین

ای نــــوای نـــاتـــمـــام آیـــۀ آزادگــی            باقی آن آیـه‌ها را نغـمـه‌پـردازم حـسین

پیکر تو رنگ خون و پیکر من هم کبود            تو شهید مکتب و من نیز جانبازم حسین

تیغ بر من فرصت ابـراز احـساسم نداد            لیک جان بر جای این احساس می‌بازم حسین

تا به راهت سر نبازم، ای امیر لشگرم            در مسیر سرخ عاشورات سربازم حسین

چون توان بی‌تو بودن را ندارم، روح من            در غمت می‌سوزم و با داغ می‌سازم حسین

کاش بودی تا ببـیـنی تا خـراب‌آباد شام            دخترت را من سپر، او بود همرازم حسین

کاش بودی تا برای حـفظ جان کودکان            رو به زجر و اخنس و خولی نیندازم حسین

سر، نگین، خاتم ز دشمن پس گرفتم خوب من            کاش بر زخم تنت قدری بپردازم حسین